الأربعاء، أكتوبر 22

الاخبار العاجلة لبيع الصحافيين الجزائريين اقلامهم للسلطة الجزائرية من اجل قطعة خبز بارد والسلطة الجزائرية تنظر للصحافين الجزائرين مجانين وفاقدين للحياة الانسانية والاسباب مجهولة


اخر خبر
الاخبار العاجلة لاكتشاف مستمعي القناة الاولي ان الصحافية عفاف فنوح   متخصصة في علم الرياضيات نهائي وخريجة معهد الاعلام والاتصال  حسب حوار نسائي في القناة الاولي يدكر ان الصحافية عفاف فنوح فقيرة لغويا ونظرا لكونها بنت الاسرة الثورية اصبحت صحافية واديبة وشاعرة وهكدا تصنع ثورة الجزائر ابطالها  بالريع التاريخي للعلم فان الدولة الجزائرية منحت  الاداعات الجزائرية لابناء الاسرة الثورية الجزائرية ومنحت التلفزيون لابناء قيادات الجيش الجزائري ومنحت البنوك لابناء  المافيا الجزائرية ومنحت  التجارة  لابناء  الشخصيات الجزائرية ومنحت  المقابر لابناء الشعب الجزائري يدكر ان 
التلفزيون الجزائري يشترط  عضوية ابن مجاهد والاداعة الجزائرية تشترط ابن  مجاهد للحصول على وطيفة اداعية في الجزائر وشر البلية مايبكي 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لابداع الصحافية عفاف فنوح حكمة تالايخية مفاداها النساء العربيات ينجبن اطفال والنساء الجزائريات ينجبن ابطال في حصة اداعية بالقناة الاولي والاسباب مجهولة 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لاستهزاء القناة الاولي برجال الجزائر في حصة المراة الاعلامية صبيحة الاربعاء السياسي حيث اوردت مديعة الحوار الاعلامي عبارة رجل جزائري لقوله 
اعلمي ان النصف الاخر صنعته زوجتي 
وشر البلية مايبكي 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لرفض الصحافية عفاف فنوح فكرة منافسة المراة للرجل الجزائري في حصة اداعيةوالاسباب مجهولة 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لاكتشاف مستمعي القناة الاولي ان الصحافية فتيحة بوروينة ابدعت كتاب بعد رحيل زوجها الصحفي بعنوان دكريات امراة هجالة للعلم فان كلمة هجالة تطلق على المراة العاهرة في الجزائر بدل العاهرة وشر البليةمايبكي 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لتقديم المديعة زينة حكاية خروجها ليلا من مقر سكانها الى بوابة الاداعة حيث كشفت ان خروجها في حدود الحادية عشر ة ليلا اثار فتنةبين سكان العاصمة حيث خضغعت لحراسة سرية من طرف سكان العاصمة باحثين عن اسباب خروج عاملة في الاداعة الجزائرية يدكر ان تصريحات المديعة زينة كشفت انغلاق سكان العاصمة الجزائرية وشر البلية مايبيكي 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لاكتشاف حصة ضيف الصباح للقناة الاولي ان اغلب الصحافيين الجزائريين من الجنس اللطيف والاسباب مجهولة 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لاجراء الصحافية حياة بوزيدي حوارا استعجاليا مع الداي حسين والي قسنطينة حول تظاهرة يوم الصحافة الجزائرية 
ومن غريب اسئلة الصحافية طلبها من والي قسنطينة تقديم المعلومة للصحافيين بدل اخفائها  يدكر ان صحافي اداعة قسنطينة يملكون اسرار سياسية على طريقة تسير ولاية قسنطينة فسادا واقتصادا ونظرا لاهمية اسرار ولاية قسنطينة تمنح امتيازات لصحافي اداعة قسنطينة مقابل السكوت الاعلامي يدكر ان اداعة قسنطينة تابعة سياسيا لسلطة والي قسنطينة والاسباب مجهولة 
اخر خبر
يا سلام هكدا نفعلت اللصحافية بوزيدي مع جواب والي قسنطينة حول الموسيقي المفضلة لتكتشف المالوف مما اثار استغرابها الاعلامي والاسباب مجهولة 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لاعلان ضيف ماسي قسنطينة زعيم اغنية الجاز ان قسنطينة مدينة عالمية وليس عربية والاسباب مجهولة 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لاكتشاف الجزائريين ان الصحافيين يكرمون من طرف الولاة وقيادات الشرطة الجزائرية والدرك الوطني والجمارك وعمال البلديات وعاهرات الجزائر بمناسبة اعياد الصحافة بينما ترفض جرائدهم تكريمهم المعنوي يدكر ان صحيفة ترفض تكريم صحافييها تعتبر بمثابة اهانة اعلامية فهل ادرك الصحافيين الجزائريين انهم يكرمون من طرف اناس خارجين عن مهنة الصحافة بتقديمهم شهادات اهانة الصحفي الجزائري وللعلم فان الصحافيين الجزائريين الاغباياء يدهبون الى ابواب الولاة ويقدمون انفسهم كعبيد في خدمة اسيادهم  ونخشي ان نكتشف يوما عاهرات الصحافة الجزائرية مادامت عيون ولاة الجمهورية ثبحث عن اجمل نساء الصحافة الجزائرية من اجل المتعة الجنسية وشر البلية مايبكي 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لفشل المديع معتز في تقديم صورة اداعة قسنطينة وتظاهرة قسنطينة عاصمة الدعارة العربية 2015في حصة جسور حيث قدم تصريحات صحافي جريدة النهار والتحرير ضيوف حصة ماسي قسنطينة عشية الثلاثاء المسيحي كعمال في اداعة قسنطينة وشر البلية مايبكي
اخر خبر
الاخبار العاجلة لاكتشاف الجزائريين ظاهرة التوظيف عبر الدعارة الوطيفية حيث يقوم مدير الشركة باستدعاء الفتاة الى مكتبه الشخصي وبعد اقامة علاقته الجنسية المجانية يقرر توظيف الفتاة في الوطيفة من اجل المتعة الجنسية  وشر البلية مايبكي 
اخر خبر

الاخبار العاجلة لبيع الصحافين الجزائريين اقلامهم واصواتهم وافكارهم وافلامهم مجانا للسلطة الجزائرية من اجل الحصول قطعة خبز باردة من   مسيري السلطة الجزائرية في شكل شهادات تكريمية لاتتعدي قيمتها المالية 10دج وشر البلية مايبكي 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لاكتشاف الجزائريين غعن وجود صحافيين جزائريين في الاداعة والتلفزيون والصحف الكتوبة برتبة رجال شرطة يدكر ان الشرطي الجزائري صحافي وفنان وسياسي ورجل اعمال ومقاول وبناء وكناس وشر البلية مايبكي 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لبيع الصحافيين الجزائريين كرامتهم الانسانية من اجل لقمة عيش لاتتجاوز بقايا نقود السلطة الجزائرية والاسباب مجهولة 
اخر خبر
الاخبار العاجلة لرفض والي قسنطينة تقديم الاخبار الامنية والاسرار الامنية لصحافي قسنطينة بحجة حماية النظام العام يدكر ان الاسرار الجزائرية تباع من طرف شخصيات جزائرية للصحف الفرنسية مقابل الحصول على العملة الصعبة والاموال الطائلة والاسباب مجهولة


































http://etudescoloniales.canalblog.com/archives/2006/12/19/3474640.html




http://www.geneanet.org/forum/index.php?topic=193062.0




« le: 11 Août 2006, 17:08:41 »


Bonjour,

Dans le cadre de mes recherches généalogiques, je souhaiterai prendre contact avec les
fils ou cousins descendants des chefs (ou Caid ou Bachaga) des familles suivantes:

Voici les dernières pistes de mes recherches:

1. Les Sultans Ben Djellab originaires de Touggourt
Cette dynastie a gouverné la région pendant des siècles. Le Dernier sultan Selman Ben
Djellab a quitté Touggourt en 1854 pour Tunis puis au Maroc (mort à Tanger) 188x.
Ali fils de Selman Ben Djellab était maréchal ferrant à Constantine en 1887. Une petite fille de
Selman Ben Djellab vivait encore à Tunis en 1933.

2. Les Djelabi originaires de Témacin près de Touggourt
Les Caids Djelabi (aussi des Ben Djellab) de Témacin sont des cousins au Sultan
Ben Djellab de Touggourt.
Le Cheikh Abdallah Ben Djellab était chef de Témacin. A sa mort en 1844, son épouse
Lalla Chouikha Ben Djellab dirigea le village en attendant que son fils le Cheikh Ali Ben Djellab
ait sa majorité. Les Descendants de Cheikh Ali Ben Djellab caid de Témacin choisissent le
nom de famille officiel et administratif de "Djelabi" en 1932. Les fils du Caid Ali Ben Djellab : Ahmed, Sayeh, Seghir.
Les autres descendants sont : abdelmajid fils de Ferhat fils Seghir, Zoulikha fille de Bey fils de
Sayeh, Abdelhafid fils de Ben cherif fils de Mecheri fils d'Ahmed, Abdelhamid fils de Hachani fils
de Ahmed.
Cette famille a été très alliée à la Confrérie Zaouia Tidjania de Témacin.

3.  Les Bouakkaz Chef des tribus Dhouaouda du Ziban (Biskra)
Les Bouakkaz étaient les chefs supprêmes des Tribus Arabes des Dhouaoudas depuis des
siècles. Ils vivaient sous une forme de semi-nomadisme dans le Nord-Est du Sahara
depuis le Sud de Batna jusqu'à Ouargla. Le Dernier grand chef des Dhouaouda était Ferhat ben
Said Bouakkaz mort environ 1844. Ali-Bey ben Ferhat Bouakkaz était Agha de Touggourt entre
1854 et 1871. Ali-Bey était aussi Cheikh à Sétif et Caid à Batna. Il est mort à Constantine en
188x. Ali-Bey Bouakkaz laissa deux fils: Ferhat et Abdelkader.
Ahmed-Bey Bouakkaz (frère de Ferhat) était Caid chez les Ouled Sahnoun du Hodna (Msila) environ 186x. Le dernier Bachaga des Ouled Djellal était Smail Bouakkaz (je
ne sais pas s'il était un descendant de Ferhat ben Said!).

Avant de finir, je dois noter que ces 3 grandes familles avaient beaucoup de liens entre elles
(mariages, alliances, concurrences,... et aussi hélas des guerres!)

Par avance merci pour toute information ou piste me permettant d'avancer sur ce sujet.


--Bachir
  Paris




saoudi
« Répondre #1 le: 20 Août 2006, 17:12:57 »


ben mes grands parents ce sont installer au nord de l'afrique dans les montagnes du rif descendant tous de sidi said et on nous appel ben saoud ces montagnes sont fort peupler par nous cousin germain tous d'une seul meme famille et comme tu la bien indiquer ils se mariaient tous entre eux si tu as des question tu as mon mail sayf_dine@hotmail.com




Karim
« Répondre #2 le: 21 Août 2006, 18:17:37 »


Je suis un descendant des Bouakkaz d'ouled djellel




Bachir
« Répondre #3 le: 22 Août 2006, 11:47:25 »


Bonjour Karim,
Merci pour votre court message. En effet, je souhaite rentrer en contact avec des Bouakkaz
originaires des Ouled Djellal et Sidi Khaled surtout des descendants de Ferhat
ben Said Bouakkaz. Je veux remonter aux évènements tragiques qu'ont connu les
membres de "Beit Bouakkaz" dans leur triste errance entre 1840-1871 (Biskra, Touggourt,...).
Voici une piste : Ferhat et Abdelkader (fils d'Ali-Bey) avaient respectivemet 26 et 23 ans en
1890 et ils vivaient à Ourlal.
As-tu déjà entendu parler dans votre famille de ces personnages et évènements ?
Quelqu'un a t-il déja fait la généalogie des Bouakkaz de Biskra ?
NB: mon arrière grand père était proche et allié à Ali-Bey à Touggourt

Merci d'avance pour votre aide,

--Bachir

Karim a écrit:
-------------------------------------------------------
> Je suis un descendant des Bouakkaz d'ouled djellel





Bachir
« Répondre #4 le: 22 Août 2006, 11:57:02 »


Une erreur s'est glissée, il faut plutôt lire :
"Ali fils de Selman Ben Djellab était maréchal des logis à Constantine en 1887.
Une petite fille de Selman Ben Djellab vivait encore à Tunis en 1933"




escoffier1
« Répondre #5 le: 22 Août 2006, 23:20:34 »


Bonsoir

un site sur Touggourt :http://www.geneawiki.com/index.php/Alg%C3%A9rie_-_Touggourt

Cordialement




Karim
« Répondre #6 le: 08 Septembre 2006, 00:50:57 »


Bonjour a vous !

La seule certitude que j'ai c'est que le fameux poeme Hizia de benguitoun est de ma famille ! Mais mon grand pere est né a Merouana, wilaya de Batna, en pays chawi !




Bachir
« Répondre #7 le: 22 Septembre 2006, 12:22:19 »


Paris, V 22/9/2006

Bonjour Karim,

Je vous ai écrit un mail il y a 2 semaines et je viens de vous écrire encore directement par E-mail.
Effectivement Hazia était la fille d'Ahmed Bey (un chef Dhouadi de la région de Biskra) probablement
de la tribu (ou beit) Bouakkaz. Comme je vous l'ai dit dans mes messages precedents : les bouakkaz
ainsi que les autres grandes familles alliées Dhouaouda de la région de Biskra se sont dispersées
dans toute la région depuis Khenchla, Constantine, Batna.... jusqu'à el-oued et Ouargla. Donc c'est
tout à fait normal qu'on les retrouve dans toutes ces villes! et bien sur beaucoup en France.

On m'a parlé d'un certain Bey Bouakkaz à Batna pouvant me renseigner sur l'histoire de la famille
Bouakkaz (surtout le lien entre ceux de Batna et ceux de Biskra).

Ma certitude à moi est qu'il faut faire tout et vite pour que ce patrimoine historique ne se disperse
pas aussi dans l'oubli .... je souhaiterai bien qu'un groupe de personnes s'occupe de cette tâche
(mémoire collective, histoire du Beit Bouakkaz, rassembler et constituer des archives familliales,...
que sais-je encore !?

Merci encore de ton message,

--Bachir




DJELLABI -Abdelkrim
« Répondre #8 le: 30 Septembre 2006, 15:51:57 »


Je suis descendant des BEN-DJELLAB de TOUGGOURT .

Je suis ABDELKRIM ben AHMED ben HACHANI ben AHMED DJELLABI de Temacine .




Bachir
« Répondre #9 le: 02 Octobre 2006, 15:56:43 »


Bonjour Abdelkrim (de Touggourt),

Je ne m'y attendais pas du tout de vous lire sur ce forum! Je suis très content de reprendre un contact
qui s'est coupé entre nos deux familles pendant plus de 65 ans. Je vous contacterai directement par
téléphone et E-mail et désolé si je ne l'ai pas encore fait car j'étais très occupé.
merci encore de votre coopération,

--Bachir




D.Abdelkrim
« Répondre #10 le: 02 Octobre 2006, 18:48:52 »


Salut Bachir,

Je veut connaitre plus d 'information sur vous et votre famille .

Je croit que tu es bien informé sur les Ben djellab , mais on peut developé ensemble plus de detail.

vous pouvez m'envoyer les informations à ma boite email : djellabi@hotmail.com

AMICALEMENT .




BOUAKKAZ AKLI
« Répondre #11 le: 03 Octobre 2006, 18:58:44 »


VOUS NE POUVEZ VOUS IMAGINER MA JOIE DE TROUVER MON NOM DE FAMILLE QUI VA LOIN DANS
L'HISTOIRE.
JE SUIS NE LE 19/09/52 A TADMAIT WILAYA TIZI OUZOU

JE RESTE A VOTRE DISPOSITION POUR UNE COOPERATION




Bachir
« Répondre #12 le: 05 Octobre 2006, 11:16:02 »


Bonjour Akli,
Je comprends et ressens ta joie.  Plusieurs groupements de familles Bouakkaz existent en Algérie.
Résultat de déplacements (souvent forcés!) des tribus au 19è siècle ainsi que de transhumances et vie
sous-nomade.
La plus grande concentration de Bouakkaz existe dans la région de Biskra et le Sud constantinois (Souf, Touggourt, ouargla, Hodna, ...)
Ces familles sont issues de la tribu Dhouaouda dont  les chefs (Cheikh El Arabe) étaient  toujours des
Bouakkaz. La ville "symbolique" des dhouaouda est Sidi Khaled à côté de Ouled Djellal, Biskra.

Mais il existe aussi des familles Bouakkaz dans l'est-Algérien (Batna,setif, Eulma, ...) qui sont de culture "chawi".J'ai aussi constaté l'existence de beaucoup de familles Bouakkaz dans la petite Kabylie (Béjaia).
S'agit-il de familles issues des Dhouaouda ?! je ne suis pas sûr ....
mais j'ai des pistes comme quoi un chef  Dhouadi Bouakkaz s'est marié à une fille d'un chef Kabyle et
au début du 19è siècle et suite aux guerres dans la région de Biskra ce chef  Bouakkaz est parti se refugié en
Kabylie!!. J'ai lu aussi qu'entre 1837 et 1844, il y a eu beaucoup de troubles dans le sud constantinois..
et qu'un groupe de Chefs de la tribu Dhouaouda de Biskra, de retour du Haj par Bateau,  était forcé à résidence surveillée en petite Kabylie.
Autre piste qu'il faut étudier est l'aventure des troupes armées des Dhouaouda parties défendre l'ouest
algérien (oran, tlemcen,..) contre l'invasion des Espagnoles. Durant cette aventure, les troupes Dhouaouda
ont fondé la ville de "Dhouaouda" Marine. Il existe aussi un village en Kabylie où certains Dhouaouda, de
retour à Biskra, se sont  définitivement installés.

Autre chose très importante à dire est que les Dhouaouda surtout leurs chefs Bouakkaz étaient  de très prêts
liés à l'histoire politique et sociale de la région nord-est  de l'Algérie et le Sahara sud de Constantine. L'histoire
des Bouakkaz  Dhouaouda était très liée aux  autres familles et  tribus de la région : Ben Chennnouf,
Ben Djellab, Ben Gana, les Beys de Constantine, les Zaouias, ...

Voilà approximativement ce que je peux vous dire sur cette question.
Bon courage durant votre exploration.

--Bachir




nayer DJELLABI
« Répondre #13 le: 18 Octobre 2006, 14:05:40 »


je suis un de bendjellab de touggourt
Contacter nous sur

ou
ndjellabi@hotmail.com




Bachir
« Répondre #14 le: 20 Octobre 2006, 17:51:38 »


Salam Nayer,
Merci de votre message.
Je vous ai écrit un mail ce matin.
A bientôt,

--Bachir





http://p7.storage.canalblog.com/72/94/113362/9013856.jpg


http://steppe.doomby.com/pages/content/hizia-suite.html



HIZIA ( Suite )

 Tombes de Hizia et de sa maman
H I Z I A ( Suite )

Quel chagrin, quel regret lorsque nous fûmes heureux. Comme ces fleurs printanières tapissant les prairies. N'ayant vu de cette coquette une ombre passante (furtive) Telle cette gazelle disparaissant malgré moi Par sa démarche elle séduisait les plus avertis Telle la majestueuse marche d'un Bey du camp orné d'un cimeterre à la ceinture. Louanges à la fille d'Ahmed Bey Accompagné de soldats et de cavaliers par derrière Venus à sa rencontre chacun pour lui remettre un cadeau Il était armé d'un sabre des indes qui d'un geste de main Suffit pour couper un morceau de fer ou fondre un solide Que d'hommes furent tués, corrompus de lignage S'avançant avec fierté contre eux, ennemis Cessant de glorifier le bey, renouvelle ta chanson Louanges à la fille d'Ahmed Bey Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 طلقت ممشوط طاح بروايح كي
   فـــــــــاح * حاجب فوق اللماح فونين بريــــــــــــــا عينك قرد الرصاص حربي في قرطاس * سوري قياس في يدين الحربيــــــــا خدك ورد الصباح و قرنفل وضـــــــــــــــاح * الدم عليـــــه ساح مثل الضوايـــــــــــــا لفم مثل عــــاج المضحـــــك لعــــــــــــــــــاج * ريقك سـي الناج عسل الشهايــــــــــا شوف الرقبة خيار من طلعت جمـــــــــار * جعبـــــة بلار و العواقد ذهبيـــــــــــــا صدرك مثل الرخـــــــام فيه اثنين تــــــــــوام * من تفـــــــــاح السقام مسوه يديــــــــــــا يديك كاغط يبان القطن و الكتـــــــان * و الارهدان طاح ليلـــة ضلميـــــــــــا طلقت شرور مــــــال مخبل تخبــــــــــــــــــال * على الجوف تدلال ثنيــة عن ثنيــــــــــا شوف السيقـــــــان خلاخل فتـــــــــــــــــــــان * تسمع حسن القران فوق الريحيــــــــــا عزوني يـــــــا ملاح في رايس البنــــــــــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديـا ياخي أنـــا ضرير بيــــا ما بيـــــــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــا

 Salive goût de miel Laissant flotter sa chevelure répandant un suave parfum Ses sourcils faisant du regard, dessinés comme deux arcs, telle la lettre comme message Son œil telle une balle de fusil guerrier atteignant sa cible préférée Ta joue est cette rose de l'aubade épanouie et le girofle en brillance Et le sang l'arrosant lui donnant un éclat lumineux Ta bouche rayonnante et étincelante. Ta salive comme le lait doux des brebis, au goût miel qu'apprécient les gourmets Admirez ce splendide cou plus opale que le cœur du palmier Comme un être de cristal serti de colis d'or Ta poitrine semblable à un marbre ou se promènent deux jumeaux Comme de belles pommes offertes aux malades que mes mains caressent Tes mains d'une blancheur comme le pli du papier Du coton et tissu au lin fin pareille à une nuit enneigée Desserrant sa ceinture à la taille fine de Hizia. Laissant paraître ses tortis recourbant sur son flair Repli par repli (fronces par fronces) Contemplez ses chevilles et ses mollets séduisants Au cliquetis de leurs Khelkhals surmontant le brodequins (pantoufles) Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 في بــارز حاطين انصبـح فالزين * واحنا متبسطين في خير الدنيــــــــــــــــــا نصبح فالغزال انصرش للفـــــال * كالرساعي المال و كنوز الدنيــــا ما يسواش المال نقحات الخلخـال * كـــي نجي للجبال نلقـــا حيزيـــــــــــــة تتسحوج فالمروج بخلخيل تسوج * عقلي منها يروج قلبي و اعصايــــــــــــــــــا عزوني يا ملاح في رايس البنات * سكنت تحت اللحود ناري مقديــــــا ياخي أنـا ضرير بيـا ما بيـــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــــــا

Le cliquetis des khelkhals Nous campions à Bazer (prés de Setif ) me rendant auprès d'elle le matin Nous savourons les délices de ce monde Au matin je rencontrais la gazelle observant les présages Heureux comme un fortuné possédant les trésors de ce monde Cette richesse ne valait le cliquetis des khelkhals Franchissant les montagnes à la rencontre de Hizia Dandinant ses hanches avec grâce en harmonie avec la résonance des khelkhals Mon esprit s'égare et mon cœur se tremble envahissant tous mes organes Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Repesant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi, Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia.
 
 فالمتــــــــال مصيفين جينــــــــا محدريـــــــــــن * للصحرا قـــاصدين نار
   الطوايـــــــــــــــــــا الاجحــــــــاف مغلفين و البـــــارود ينيــــــن * الأزرق بيمين ســــاحة حيزيــــــــــــــــــا ساقوا جحـــــــــــاف الدلال حطوا في أزال * سيدي الأحسن قبـــال الزرقاهيــــــــــا قصدوا سيدي سعيد والمتكـعول زيــــد * و مدوكال الجريد فيهــا غشيـــــــــــــــا رقاد مشاو الصباح كي هبت الريــــــــــاح * سيدي محمد شبــاح أرض معفيــــــــــــــــا منه ساقوا الأجحــاف حطوا فالمخراف * الأزرق لكــن ساف يتهوى بيـــــــــــــا بن صغير قصــــار بموشــــــــــم الأعضـــاد * بعدان قطعوا الواد جاو امع الحنيــــــــــــــــا حطوا روس الطوال في ساحة الأرمـــــال * و ابن جلال هو قنـــــاق المشيــــــــــــــــــــــا منها رحلوا النـــاس حطـــوا في البسباس * بالهريمك قيــاس ياختي حيزيـــــــــــــــــــا عـــــــــزوني يــــا ملاح في رايس البنــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديــــــا ياخي أنــــا ضرير بيــــا مـــا بيــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيــــــــــــــــــا  

"Hizia, la reine des gazelles des Douaoudas" de Med Benguitoun. La route était longue. La chevauchée du cheval gris qui menait Said et Hizia vers la tribu des Douaouda, laissait dégager une poussière ocre annonçant le commencement du désert. En direction de Zibans, la belle aux bras tatoués traverse l'oued sur une monture aux motifs de la région de Mdoukel … Le destin d'une vie tourmentée pèse sur l'âme de Hizia…. Hizia chez les Ben djellal Nous passons l'été dans le tell descendions le Sahara ensemble Les litières enveloppées et les coups de feu retentissent * mon gris cheval m'emmenant vers Hizia Conduisant les palanquins des belles campant à Azel * Face à Sidi Lahcene et Zerga Se dirigeant vers Sidi Said vers El Metkaouek*Arrivant le soir vers M'dukal Veillant jusqu'à l'aube à la brise du matin * vers Sidi Mohamed protecteur de cette paisible corvée Guidant nos litières à Al Makhref * Mon gris cheval tel un aigle (condore) m'emportant dans les airs. En direction de Ben Seghir avec la belle aux bras tatoués Après avoir traversé l'oued, ils passèrent à Hannaya Dressant leurs tentes à Rous Ettaoual en plein désert Chez les Ben Djellal sera notre ultime destination De là ils prirent le chemin Besbes et Al Hrimek le lieu de la belle Hizia Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia


ماذا درنا عراس و الأزرق فالمرداس * يدق بن خلاص عنـــى روحانيـــــــــــــــا تاقت طول العلام جـــــوهر فالتبســــــــام * تمعنــــي فـــالكلام و تفهم فيـــــــــــا بنت حميدة تبـــأن كي ضي الومــــــــأن * نخلــة بستان غنى وحدها شعويـــــــــــا زند عنهـــــــا الريح قلعهــــــا فالمليـــــــــــح * مـــا نحسبها اطيح دايم محضيــــــــــــــا اترني فيهـــــا المليح دار لهـــا تسريــــــــح * حرفهــــــا المسيح ربي مولايــــــــــــــــا عزوني يــــا ملاح في رايس البنــــــــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديـــا ياخي أنــــا ضرير بيــــا مـــا بيـــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــــــا  

Hizia: sourire rangé de perles Que de fêtes avons-nous célébrés Mon cheval gris en pleine cavalerie Disparaissant à grand galop comme un fantôme Son corps élancé comme une hampe d'un étendard *Son sourire comme une rangée de perles. Me parlant avec allusion, me faisant comprendre ce qu'elle voulait dire La fille de Hamida resplendissant de beauté comme une étoile du matin Semblable à un palmier seule dans un jardin éclipsant ses campagnes Les rafales d'un vent la déracinent en un clin d'œil Ne croyant pas qu'elle puisse s'affaisser malgré sa protection Dieu notre seigneur souverainement l'avait rappelé à lui. Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 في واد اثل نعيد حاطين سمـــــاط
    فـــــــــريد * رايســــة الغيد وادعتني يا خويــــــــــــــــــــــــــا في ذا الليلــة وفات عادت في الممــــــــــــات * كحلا الرمقات وادعت دار الدنيــــــــــــا لضت اختي صدري ماتت في حجـــــــري * دمعة بصري على خدودي مجريــــــــــــــــــــا يمكن رس اجـذاب نجري في الأعـلاب * ما خليت شعـــاب من كاف و كديــــــا خطفت عقلي راح مصبوغـــة الألمــــــــــــــاح * بنت النـــــاس لملاح زادتنا كيــــــــــــــــــــــا حطوهــــا فاكفــــأن بنت على الشـــــــــــأن * زادتني حمان نفضت مخ حجايـــــــــــــــــــــــا حطوها في نعش مصبوغـة الاخــــــــــــــواص * راني وليت باص واش اللي بيـــــــــــــــــــــــــــا جابوهــــا في جحاف حومتها تنظـــــــــــــاف * زينة الأوصاف سبنى طول الرايـــــــــــــــــــا في حومتهـــا خراب كي نجم الكوكـاب * زيد قدح في سحاب صيف العشويـا حومتهــــا بالحرير كمخـــة فوق سريــــر * وانـــــــــا يشير هلكتني حيزيــــــــــــــــــــــــا كثرت عني هموم من صافي الخرطــ ـوم * مــــا عدت شي نقوم في دار الدنيـــــــــــــــا ماتت موت الجهــــاد مصبوغة الأتـــــمــــــــــــاد * قصدوا بهـــــا بلاد خالد امسميــــــــــــــــــــــا عشات تحت الألحـاد ميشومة الأعضــــــــــاد * عين الشراد غـــــابت على عينيــــــــــــــــــــا أحفــــار القبور ســــايس ريــــم القـــــــور * لا تطيح شي الصخور على حيزيــــــــــــا قسمتك بالكتــــاب و حروف الوهـــــــاب * لا تطيح التراب فوق أم مرايـــــــــــــــــــــــــا لوان تجي للعناد ننطح تلث عقـــــــــــــــــــــــــــاد * نديها بالزنـــــاد عن قوم العديـــــــــــــــــــــــا وادا نحلف وراس مصبوغة الأنعــــــــــــــاس * مـــا نحسبشي الناس لو تجي ميـــــــــــــــــــــا عزوني يا مــــــــلاح في رايس البنـــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــا ما بيـــــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضـــامر حيزيــــــــــــــــــــا


 La baraqa de saint Sidi Khaled Sur Oued Tell notre caravane s'installa La reine des jouvencelles me dit Adieu. En cette nuit-la la mort la surprit C'est en ce moment que la belle aux yeux noirs quitta ce monde. S'appuyant sur ma poitrine et elle mourut dans mes bras. Mes larmes coulèrent sur mes joues J'ai cru que mon esprit brouillé était en train Je n'ai laissé ni colline ni ravins ni monticules Elle a envoûté mon esprit celle aux cils teintes d'antimoine Cette fille de nobles accentué ma douleur Ils l'on mise dans un linceul cette noble fille Me donnant la fièvre jusqu'à ma cervelle La déposant dans un cercueil celle à la belle parure Je suis devenu fou et que m'est il arrivé On l'a porté sur une litière Par sa piété elle purifie son quartier Celle aux beaux atouts comme une hampe d'un drapeau Elle illumina son entourage comme une fresque Elle resplendissait comme des étoiles et des astres Hizia resplendissante firmament du coucher Aussi belle qu'un arc en ciel Comme le firmament du coucher Son cercueil couvert de soie et de dorure de son lit Et moi comme un chérubin Je suis peiné par la mort de Hizia. Les tourments s'amoncèlent en moi De cette belle au nez aquilin Rien ne m'intéresse maintenant dans ce monde d'ici bas Elle est morte comme au Djihad Celle aux paupières maquillées d'antimoine La ramenant dans la contrée du saint Sidi Khaled Enterrée sur la pierre tombale Celle aux bras ornés de tatouages Les yeux de mon antilope et de son regard Que je ne reverrai plus O fossoyeur, ménage la gazelle du désert Gagner les rivales compétitions Ne laisse point tomber de pierres sur la belle Hizia Je te conjure par le Livre Saint et les écritures sacrées De ne point laisser tomber de terre sur la resplendissante beauté Ah s'il fallait la disputer à ses rivaux Je combattrai les trois troupes de guerriers Je l'arracherai par la force des armes aux tribus ennemies Et si je jurerai par la tête de la belle aux yeux dormeurs Je ne compterai par le nombre de mes adversaires Même s'ils atteignent la centaine Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 لوا أن تجي للذراع نحلف ما
   تمشــــــي ذراع * ننطح صرصور قاع باسم حيزيـــــــــا لو أن تجي للنقـــــار نسمع كان و صــــــار * لن نديها قمــــار و الشهود عليــــــــــــــــــــا لو أن تجي للزحــــام نفتن عنهــــــا اعـــــــــــوام * نديهــــــــــا بالدوام نابو سهميــــــــــــــــــــــــا كي عـــــاد أمر الحنين رب العـــــــالميــــن * لا صبت لهــــا من اين نقلب هذيــــــــــــــــا صبري صبري عليك نصبر أن نــــــاتيـــــــــك * نتفكر فيك يـــــا ختي غير انتيــــــــــــــــــا عزوني يـــــا ملاح في رايس البنـــــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــــــا ما بيـــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضـــامر حيزيـــــــــــــــــــــا  



Si cela tenait à la force des bras je jurerai que personne ne peut me la ravir Je combattrai toute une armée que pour défier quiconque au nom de Hizia Si cela dépendra des luttes, vous entendez de mes exploits Je ne tomberai pas comme aux jeux du hasard, et la maintenais devant témoins Si sa vie tenait à des rivales compétitions, je combattrai pour elle des années Je me l'appropriai au prix d'efforts mentes Mes flèches sont là pour rappel. Est il un moment fort que de se souvenir d'une relation chaste et pure entre Hizia et Saîd? La volonté de Dieu seule est à même de décider d'un dénouement. Une profonde quiétude de l'âme dans un existentialisme que seule la nature écrite renvoie à l'état d'âme des amants. Hizia l'éternelle va-t-elle mourir? La lune royonne en ce mois de Ramadhan. Hizia nous quitte sous la voute céleste dans un décor d'une mystique que seuls les gens de Sidi Khaled en connaissent la profondeur d'un message au regard des litanies religieuses qu'on entonne tous les 27ème jour du mois sacré. Saîd: Se remettre à la seule volonté divine Mais comme cela relève de la seule volonté de Dieu, maître des mondes Je n'ai trouvé d'issues et me suis remis à l'ordre divin Patience, je te languis en attendant de te rejoindre Mes pensés et souvenirs bousculent pour revenir vers toi seule Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia


 هلكني يــــــا ملاح الأزرق كي يتــــلاح * بعد اختي زاد راح و
   انصرف اعليـــــــــا عودي في ذا التلول رعـــى كل خيــــــــــول * و اذا والى الهول شـــــاو المشليـــــــــــــــــــــا ما يعمل ذا الحصان في حرب الميــــــــــــــدان * يخوح شاو القران امــــه ركبيـــــــــــــــا مــا لعب في الزمول اعقاب المرحـــــــــــــــول * انا عنه نجول بيــــــا مــــــا بيــــــــــــــــــــــــــــــا بعد شهر مــــا يدوم عندي ذا الملجـــــــــــــوم * نهـــــــــار ثلاثين يوم بورا حيزيــــــــــــــــــا توفى ذا الجواد ولــــى فالاوهـــــــــــــــــــــــــــاد * بعد اختي ما زاد يحيـــــا في الدنيــــــــــــا صدوا صد الـــوداع و اختي قــــــــــــــــــــــاع * طاح من يدي سراح الازرق آه ديـــــــــا ربي اجعل الحيــــــاة وراهم ممـــــــــــــــــــاة * منهوم روحي فنــــات الاثنين آرزيــــــا عزوني يـــا ملاح في رايس البنـــــــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــــا ما بيــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضــــامر
حيزيــــــــــــــــا   Amis, mon gris cheval me fendit le cœur En prenant son élan attristé par la défunte Il s'éloignait de moi pour disparaître à jamais

Les images anciennes ici présentes sont la propriété absolue de leurs auteurs et dont nous sommes infiniment reconnaissants
* Les photos récentes m'ont été envoyées par notre ami Youcef El Meddah de C.Ferrand et que je tiens à saluer au passage










HIZIA ( Suite )

 Tombes de Hizia et de sa maman
H I Z I A ( Suite )

Quel chagrin, quel regret lorsque nous fûmes heureux. Comme ces fleurs printanières tapissant les prairies. N'ayant vu de cette coquette une ombre passante (furtive) Telle cette gazelle disparaissant malgré moi Par sa démarche elle séduisait les plus avertis Telle la majestueuse marche d'un Bey du camp orné d'un cimeterre à la ceinture. Louanges à la fille d'Ahmed Bey Accompagné de soldats et de cavaliers par derrière Venus à sa rencontre chacun pour lui remettre un cadeau Il était armé d'un sabre des indes qui d'un geste de main Suffit pour couper un morceau de fer ou fondre un solide Que d'hommes furent tués, corrompus de lignage S'avançant avec fierté contre eux, ennemis Cessant de glorifier le bey, renouvelle ta chanson Louanges à la fille d'Ahmed Bey Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 طلقت ممشوط طاح بروايح كي
   فـــــــــاح * حاجب فوق اللماح فونين بريــــــــــــــا عينك قرد الرصاص حربي في قرطاس * سوري قياس في يدين الحربيــــــــا خدك ورد الصباح و قرنفل وضـــــــــــــــاح * الدم عليـــــه ساح مثل الضوايـــــــــــــا لفم مثل عــــاج المضحـــــك لعــــــــــــــــــاج * ريقك سـي الناج عسل الشهايــــــــــا شوف الرقبة خيار من طلعت جمـــــــــار * جعبـــــة بلار و العواقد ذهبيـــــــــــــا صدرك مثل الرخـــــــام فيه اثنين تــــــــــوام * من تفـــــــــاح السقام مسوه يديــــــــــــا يديك كاغط يبان القطن و الكتـــــــان * و الارهدان طاح ليلـــة ضلميـــــــــــا طلقت شرور مــــــال مخبل تخبــــــــــــــــــال * على الجوف تدلال ثنيــة عن ثنيــــــــــا شوف السيقـــــــان خلاخل فتـــــــــــــــــــــان * تسمع حسن القران فوق الريحيــــــــــا عزوني يـــــــا ملاح في رايس البنــــــــــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديـا ياخي أنـــا ضرير بيــــا ما بيـــــــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــا

 Salive goût de miel Laissant flotter sa chevelure répandant un suave parfum Ses sourcils faisant du regard, dessinés comme deux arcs, telle la lettre comme message Son œil telle une balle de fusil guerrier atteignant sa cible préférée Ta joue est cette rose de l'aubade épanouie et le girofle en brillance Et le sang l'arrosant lui donnant un éclat lumineux Ta bouche rayonnante et étincelante. Ta salive comme le lait doux des brebis, au goût miel qu'apprécient les gourmets Admirez ce splendide cou plus opale que le cœur du palmier Comme un être de cristal serti de colis d'or Ta poitrine semblable à un marbre ou se promènent deux jumeaux Comme de belles pommes offertes aux malades que mes mains caressent Tes mains d'une blancheur comme le pli du papier Du coton et tissu au lin fin pareille à une nuit enneigée Desserrant sa ceinture à la taille fine de Hizia. Laissant paraître ses tortis recourbant sur son flair Repli par repli (fronces par fronces) Contemplez ses chevilles et ses mollets séduisants Au cliquetis de leurs Khelkhals surmontant le brodequins (pantoufles) Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 في بــارز حاطين انصبـح فالزين * واحنا متبسطين في خير الدنيــــــــــــــــــا نصبح فالغزال انصرش للفـــــال * كالرساعي المال و كنوز الدنيــــا ما يسواش المال نقحات الخلخـال * كـــي نجي للجبال نلقـــا حيزيـــــــــــــة تتسحوج فالمروج بخلخيل تسوج * عقلي منها يروج قلبي و اعصايــــــــــــــــــا عزوني يا ملاح في رايس البنات * سكنت تحت اللحود ناري مقديــــــا ياخي أنـا ضرير بيـا ما بيـــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــــــا

Le cliquetis des khelkhals Nous campions à Bazer (prés de Setif ) me rendant auprès d'elle le matin Nous savourons les délices de ce monde Au matin je rencontrais la gazelle observant les présages Heureux comme un fortuné possédant les trésors de ce monde Cette richesse ne valait le cliquetis des khelkhals Franchissant les montagnes à la rencontre de Hizia Dandinant ses hanches avec grâce en harmonie avec la résonance des khelkhals Mon esprit s'égare et mon cœur se tremble envahissant tous mes organes Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Repesant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi, Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia.
 
 فالمتــــــــال مصيفين جينــــــــا محدريـــــــــــن * للصحرا قـــاصدين نار
   الطوايـــــــــــــــــــا الاجحــــــــاف مغلفين و البـــــارود ينيــــــن * الأزرق بيمين ســــاحة حيزيــــــــــــــــــا ساقوا جحـــــــــــاف الدلال حطوا في أزال * سيدي الأحسن قبـــال الزرقاهيــــــــــا قصدوا سيدي سعيد والمتكـعول زيــــد * و مدوكال الجريد فيهــا غشيـــــــــــــــا رقاد مشاو الصباح كي هبت الريــــــــــاح * سيدي محمد شبــاح أرض معفيــــــــــــــــا منه ساقوا الأجحــاف حطوا فالمخراف * الأزرق لكــن ساف يتهوى بيـــــــــــــا بن صغير قصــــار بموشــــــــــم الأعضـــاد * بعدان قطعوا الواد جاو امع الحنيــــــــــــــــا حطوا روس الطوال في ساحة الأرمـــــال * و ابن جلال هو قنـــــاق المشيــــــــــــــــــــــا منها رحلوا النـــاس حطـــوا في البسباس * بالهريمك قيــاس ياختي حيزيـــــــــــــــــــا عـــــــــزوني يــــا ملاح في رايس البنــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديــــــا ياخي أنــــا ضرير بيــــا مـــا بيــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيــــــــــــــــــا  

"Hizia, la reine des gazelles des Douaoudas" de Med Benguitoun. La route était longue. La chevauchée du cheval gris qui menait Said et Hizia vers la tribu des Douaouda, laissait dégager une poussière ocre annonçant le commencement du désert. En direction de Zibans, la belle aux bras tatoués traverse l'oued sur une monture aux motifs de la région de Mdoukel … Le destin d'une vie tourmentée pèse sur l'âme de Hizia…. Hizia chez les Ben djellal Nous passons l'été dans le tell descendions le Sahara ensemble Les litières enveloppées et les coups de feu retentissent * mon gris cheval m'emmenant vers Hizia Conduisant les palanquins des belles campant à Azel * Face à Sidi Lahcene et Zerga Se dirigeant vers Sidi Said vers El Metkaouek*Arrivant le soir vers M'dukal Veillant jusqu'à l'aube à la brise du matin * vers Sidi Mohamed protecteur de cette paisible corvée Guidant nos litières à Al Makhref * Mon gris cheval tel un aigle (condore) m'emportant dans les airs. En direction de Ben Seghir avec la belle aux bras tatoués Après avoir traversé l'oued, ils passèrent à Hannaya Dressant leurs tentes à Rous Ettaoual en plein désert Chez les Ben Djellal sera notre ultime destination De là ils prirent le chemin Besbes et Al Hrimek le lieu de la belle Hizia Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia


ماذا درنا عراس و الأزرق فالمرداس * يدق بن خلاص عنـــى روحانيـــــــــــــــا تاقت طول العلام جـــــوهر فالتبســــــــام * تمعنــــي فـــالكلام و تفهم فيـــــــــــا بنت حميدة تبـــأن كي ضي الومــــــــأن * نخلــة بستان غنى وحدها شعويـــــــــــا زند عنهـــــــا الريح قلعهــــــا فالمليـــــــــــح * مـــا نحسبها اطيح دايم محضيــــــــــــــا اترني فيهـــــا المليح دار لهـــا تسريــــــــح * حرفهــــــا المسيح ربي مولايــــــــــــــــا عزوني يــــا ملاح في رايس البنــــــــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديـــا ياخي أنــــا ضرير بيــــا مـــا بيـــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــــــا  

Hizia: sourire rangé de perles Que de fêtes avons-nous célébrés Mon cheval gris en pleine cavalerie Disparaissant à grand galop comme un fantôme Son corps élancé comme une hampe d'un étendard *Son sourire comme une rangée de perles. Me parlant avec allusion, me faisant comprendre ce qu'elle voulait dire La fille de Hamida resplendissant de beauté comme une étoile du matin Semblable à un palmier seule dans un jardin éclipsant ses campagnes Les rafales d'un vent la déracinent en un clin d'œil Ne croyant pas qu'elle puisse s'affaisser malgré sa protection Dieu notre seigneur souverainement l'avait rappelé à lui. Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 في واد اثل نعيد حاطين سمـــــاط
    فـــــــــريد * رايســــة الغيد وادعتني يا خويــــــــــــــــــــــــــا في ذا الليلــة وفات عادت في الممــــــــــــات * كحلا الرمقات وادعت دار الدنيــــــــــــا لضت اختي صدري ماتت في حجـــــــري * دمعة بصري على خدودي مجريــــــــــــــــــــا يمكن رس اجـذاب نجري في الأعـلاب * ما خليت شعـــاب من كاف و كديــــــا خطفت عقلي راح مصبوغـــة الألمــــــــــــــاح * بنت النـــــاس لملاح زادتنا كيــــــــــــــــــــــا حطوهــــا فاكفــــأن بنت على الشـــــــــــأن * زادتني حمان نفضت مخ حجايـــــــــــــــــــــــا حطوها في نعش مصبوغـة الاخــــــــــــــواص * راني وليت باص واش اللي بيـــــــــــــــــــــــــــا جابوهــــا في جحاف حومتها تنظـــــــــــــاف * زينة الأوصاف سبنى طول الرايـــــــــــــــــــا في حومتهـــا خراب كي نجم الكوكـاب * زيد قدح في سحاب صيف العشويـا حومتهــــا بالحرير كمخـــة فوق سريــــر * وانـــــــــا يشير هلكتني حيزيــــــــــــــــــــــــا كثرت عني هموم من صافي الخرطــ ـوم * مــــا عدت شي نقوم في دار الدنيـــــــــــــــا ماتت موت الجهــــاد مصبوغة الأتـــــمــــــــــــاد * قصدوا بهـــــا بلاد خالد امسميــــــــــــــــــــــا عشات تحت الألحـاد ميشومة الأعضــــــــــاد * عين الشراد غـــــابت على عينيــــــــــــــــــــا أحفــــار القبور ســــايس ريــــم القـــــــور * لا تطيح شي الصخور على حيزيــــــــــــا قسمتك بالكتــــاب و حروف الوهـــــــاب * لا تطيح التراب فوق أم مرايـــــــــــــــــــــــــا لوان تجي للعناد ننطح تلث عقـــــــــــــــــــــــــــاد * نديها بالزنـــــاد عن قوم العديـــــــــــــــــــــــا وادا نحلف وراس مصبوغة الأنعــــــــــــــاس * مـــا نحسبشي الناس لو تجي ميـــــــــــــــــــــا عزوني يا مــــــــلاح في رايس البنـــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــا ما بيـــــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضـــامر حيزيــــــــــــــــــــا


 La baraqa de saint Sidi Khaled Sur Oued Tell notre caravane s'installa La reine des jouvencelles me dit Adieu. En cette nuit-la la mort la surprit C'est en ce moment que la belle aux yeux noirs quitta ce monde. S'appuyant sur ma poitrine et elle mourut dans mes bras. Mes larmes coulèrent sur mes joues J'ai cru que mon esprit brouillé était en train Je n'ai laissé ni colline ni ravins ni monticules Elle a envoûté mon esprit celle aux cils teintes d'antimoine Cette fille de nobles accentué ma douleur Ils l'on mise dans un linceul cette noble fille Me donnant la fièvre jusqu'à ma cervelle La déposant dans un cercueil celle à la belle parure Je suis devenu fou et que m'est il arrivé On l'a porté sur une litière Par sa piété elle purifie son quartier Celle aux beaux atouts comme une hampe d'un drapeau Elle illumina son entourage comme une fresque Elle resplendissait comme des étoiles et des astres Hizia resplendissante firmament du coucher Aussi belle qu'un arc en ciel Comme le firmament du coucher Son cercueil couvert de soie et de dorure de son lit Et moi comme un chérubin Je suis peiné par la mort de Hizia. Les tourments s'amoncèlent en moi De cette belle au nez aquilin Rien ne m'intéresse maintenant dans ce monde d'ici bas Elle est morte comme au Djihad Celle aux paupières maquillées d'antimoine La ramenant dans la contrée du saint Sidi Khaled Enterrée sur la pierre tombale Celle aux bras ornés de tatouages Les yeux de mon antilope et de son regard Que je ne reverrai plus O fossoyeur, ménage la gazelle du désert Gagner les rivales compétitions Ne laisse point tomber de pierres sur la belle Hizia Je te conjure par le Livre Saint et les écritures sacrées De ne point laisser tomber de terre sur la resplendissante beauté Ah s'il fallait la disputer à ses rivaux Je combattrai les trois troupes de guerriers Je l'arracherai par la force des armes aux tribus ennemies Et si je jurerai par la tête de la belle aux yeux dormeurs Je ne compterai par le nombre de mes adversaires Même s'ils atteignent la centaine Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 لوا أن تجي للذراع نحلف ما
   تمشــــــي ذراع * ننطح صرصور قاع باسم حيزيـــــــــا لو أن تجي للنقـــــار نسمع كان و صــــــار * لن نديها قمــــار و الشهود عليــــــــــــــــــــا لو أن تجي للزحــــام نفتن عنهــــــا اعـــــــــــوام * نديهــــــــــا بالدوام نابو سهميــــــــــــــــــــــــا كي عـــــاد أمر الحنين رب العـــــــالميــــن * لا صبت لهــــا من اين نقلب هذيــــــــــــــــا صبري صبري عليك نصبر أن نــــــاتيـــــــــك * نتفكر فيك يـــــا ختي غير انتيــــــــــــــــــا عزوني يـــــا ملاح في رايس البنـــــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــــــا ما بيـــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضـــامر حيزيـــــــــــــــــــــا  



Si cela tenait à la force des bras je jurerai que personne ne peut me la ravir Je combattrai toute une armée que pour défier quiconque au nom de Hizia Si cela dépendra des luttes, vous entendez de mes exploits Je ne tomberai pas comme aux jeux du hasard, et la maintenais devant témoins Si sa vie tenait à des rivales compétitions, je combattrai pour elle des années Je me l'appropriai au prix d'efforts mentes Mes flèches sont là pour rappel. Est il un moment fort que de se souvenir d'une relation chaste et pure entre Hizia et Saîd? La volonté de Dieu seule est à même de décider d'un dénouement. Une profonde quiétude de l'âme dans un existentialisme que seule la nature écrite renvoie à l'état d'âme des amants. Hizia l'éternelle va-t-elle mourir? La lune royonne en ce mois de Ramadhan. Hizia nous quitte sous la voute céleste dans un décor d'une mystique que seuls les gens de Sidi Khaled en connaissent la profondeur d'un message au regard des litanies religieuses qu'on entonne tous les 27ème jour du mois sacré. Saîd: Se remettre à la seule volonté divine Mais comme cela relève de la seule volonté de Dieu, maître des mondes Je n'ai trouvé d'issues et me suis remis à l'ordre divin Patience, je te languis en attendant de te rejoindre Mes pensés et souvenirs bousculent pour revenir vers toi seule Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia


 هلكني يــــــا ملاح الأزرق كي يتــــلاح * بعد اختي زاد راح و
   انصرف اعليـــــــــا عودي في ذا التلول رعـــى كل خيــــــــــول * و اذا والى الهول شـــــاو المشليـــــــــــــــــــــا ما يعمل ذا الحصان في حرب الميــــــــــــــدان * يخوح شاو القران امــــه ركبيـــــــــــــــا مــا لعب في الزمول اعقاب المرحـــــــــــــــول * انا عنه نجول بيــــــا مــــــا بيــــــــــــــــــــــــــــــا بعد شهر مــــا يدوم عندي ذا الملجـــــــــــــوم * نهـــــــــار ثلاثين يوم بورا حيزيــــــــــــــــــا توفى ذا الجواد ولــــى فالاوهـــــــــــــــــــــــــــاد * بعد اختي ما زاد يحيـــــا في الدنيــــــــــــا صدوا صد الـــوداع و اختي قــــــــــــــــــــــاع * طاح من يدي سراح الازرق آه ديـــــــــا ربي اجعل الحيــــــاة وراهم ممـــــــــــــــــــاة * منهوم روحي فنــــات الاثنين آرزيــــــا عزوني يـــا ملاح في رايس البنـــــــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــــا ما بيــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضــــامر
حيزيــــــــــــــــا   Amis, mon gris cheval me fendit le cœur En prenant son élan attristé par la défunte Il s'éloignait de moi pour disparaître à jamais

Les images anciennes ici présentes sont la propriété absolue de leurs auteurs et dont nous sommes infiniment reconnaissants
* Les photos récentes m'ont été envoyées par notre ami Youcef El Meddah de C.Ferrand et que je tiens à saluer au passage











HIZIA ( Suite )

 Tombes de Hizia et de sa maman
H I Z I A ( Suite )

Quel chagrin, quel regret lorsque nous fûmes heureux. Comme ces fleurs printanières tapissant les prairies. N'ayant vu de cette coquette une ombre passante (furtive) Telle cette gazelle disparaissant malgré moi Par sa démarche elle séduisait les plus avertis Telle la majestueuse marche d'un Bey du camp orné d'un cimeterre à la ceinture. Louanges à la fille d'Ahmed Bey Accompagné de soldats et de cavaliers par derrière Venus à sa rencontre chacun pour lui remettre un cadeau Il était armé d'un sabre des indes qui d'un geste de main Suffit pour couper un morceau de fer ou fondre un solide Que d'hommes furent tués, corrompus de lignage S'avançant avec fierté contre eux, ennemis Cessant de glorifier le bey, renouvelle ta chanson Louanges à la fille d'Ahmed Bey Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 طلقت ممشوط طاح بروايح كي
   فـــــــــاح * حاجب فوق اللماح فونين بريــــــــــــــا عينك قرد الرصاص حربي في قرطاس * سوري قياس في يدين الحربيــــــــا خدك ورد الصباح و قرنفل وضـــــــــــــــاح * الدم عليـــــه ساح مثل الضوايـــــــــــــا لفم مثل عــــاج المضحـــــك لعــــــــــــــــــاج * ريقك سـي الناج عسل الشهايــــــــــا شوف الرقبة خيار من طلعت جمـــــــــار * جعبـــــة بلار و العواقد ذهبيـــــــــــــا صدرك مثل الرخـــــــام فيه اثنين تــــــــــوام * من تفـــــــــاح السقام مسوه يديــــــــــــا يديك كاغط يبان القطن و الكتـــــــان * و الارهدان طاح ليلـــة ضلميـــــــــــا طلقت شرور مــــــال مخبل تخبــــــــــــــــــال * على الجوف تدلال ثنيــة عن ثنيــــــــــا شوف السيقـــــــان خلاخل فتـــــــــــــــــــــان * تسمع حسن القران فوق الريحيــــــــــا عزوني يـــــــا ملاح في رايس البنــــــــــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديـا ياخي أنـــا ضرير بيــــا ما بيـــــــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــا

 Salive goût de miel Laissant flotter sa chevelure répandant un suave parfum Ses sourcils faisant du regard, dessinés comme deux arcs, telle la lettre comme message Son œil telle une balle de fusil guerrier atteignant sa cible préférée Ta joue est cette rose de l'aubade épanouie et le girofle en brillance Et le sang l'arrosant lui donnant un éclat lumineux Ta bouche rayonnante et étincelante. Ta salive comme le lait doux des brebis, au goût miel qu'apprécient les gourmets Admirez ce splendide cou plus opale que le cœur du palmier Comme un être de cristal serti de colis d'or Ta poitrine semblable à un marbre ou se promènent deux jumeaux Comme de belles pommes offertes aux malades que mes mains caressent Tes mains d'une blancheur comme le pli du papier Du coton et tissu au lin fin pareille à une nuit enneigée Desserrant sa ceinture à la taille fine de Hizia. Laissant paraître ses tortis recourbant sur son flair Repli par repli (fronces par fronces) Contemplez ses chevilles et ses mollets séduisants Au cliquetis de leurs Khelkhals surmontant le brodequins (pantoufles) Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 في بــارز حاطين انصبـح فالزين * واحنا متبسطين في خير الدنيــــــــــــــــــا نصبح فالغزال انصرش للفـــــال * كالرساعي المال و كنوز الدنيــــا ما يسواش المال نقحات الخلخـال * كـــي نجي للجبال نلقـــا حيزيـــــــــــــة تتسحوج فالمروج بخلخيل تسوج * عقلي منها يروج قلبي و اعصايــــــــــــــــــا عزوني يا ملاح في رايس البنات * سكنت تحت اللحود ناري مقديــــــا ياخي أنـا ضرير بيـا ما بيـــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــــــا

Le cliquetis des khelkhals Nous campions à Bazer (prés de Setif ) me rendant auprès d'elle le matin Nous savourons les délices de ce monde Au matin je rencontrais la gazelle observant les présages Heureux comme un fortuné possédant les trésors de ce monde Cette richesse ne valait le cliquetis des khelkhals Franchissant les montagnes à la rencontre de Hizia Dandinant ses hanches avec grâce en harmonie avec la résonance des khelkhals Mon esprit s'égare et mon cœur se tremble envahissant tous mes organes Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Repesant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi, Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia.
 
 فالمتــــــــال مصيفين جينــــــــا محدريـــــــــــن * للصحرا قـــاصدين نار
   الطوايـــــــــــــــــــا الاجحــــــــاف مغلفين و البـــــارود ينيــــــن * الأزرق بيمين ســــاحة حيزيــــــــــــــــــا ساقوا جحـــــــــــاف الدلال حطوا في أزال * سيدي الأحسن قبـــال الزرقاهيــــــــــا قصدوا سيدي سعيد والمتكـعول زيــــد * و مدوكال الجريد فيهــا غشيـــــــــــــــا رقاد مشاو الصباح كي هبت الريــــــــــاح * سيدي محمد شبــاح أرض معفيــــــــــــــــا منه ساقوا الأجحــاف حطوا فالمخراف * الأزرق لكــن ساف يتهوى بيـــــــــــــا بن صغير قصــــار بموشــــــــــم الأعضـــاد * بعدان قطعوا الواد جاو امع الحنيــــــــــــــــا حطوا روس الطوال في ساحة الأرمـــــال * و ابن جلال هو قنـــــاق المشيــــــــــــــــــــــا منها رحلوا النـــاس حطـــوا في البسباس * بالهريمك قيــاس ياختي حيزيـــــــــــــــــــا عـــــــــزوني يــــا ملاح في رايس البنــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديــــــا ياخي أنــــا ضرير بيــــا مـــا بيــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيــــــــــــــــــا  

"Hizia, la reine des gazelles des Douaoudas" de Med Benguitoun. La route était longue. La chevauchée du cheval gris qui menait Said et Hizia vers la tribu des Douaouda, laissait dégager une poussière ocre annonçant le commencement du désert. En direction de Zibans, la belle aux bras tatoués traverse l'oued sur une monture aux motifs de la région de Mdoukel … Le destin d'une vie tourmentée pèse sur l'âme de Hizia…. Hizia chez les Ben djellal Nous passons l'été dans le tell descendions le Sahara ensemble Les litières enveloppées et les coups de feu retentissent * mon gris cheval m'emmenant vers Hizia Conduisant les palanquins des belles campant à Azel * Face à Sidi Lahcene et Zerga Se dirigeant vers Sidi Said vers El Metkaouek*Arrivant le soir vers M'dukal Veillant jusqu'à l'aube à la brise du matin * vers Sidi Mohamed protecteur de cette paisible corvée Guidant nos litières à Al Makhref * Mon gris cheval tel un aigle (condore) m'emportant dans les airs. En direction de Ben Seghir avec la belle aux bras tatoués Après avoir traversé l'oued, ils passèrent à Hannaya Dressant leurs tentes à Rous Ettaoual en plein désert Chez les Ben Djellal sera notre ultime destination De là ils prirent le chemin Besbes et Al Hrimek le lieu de la belle Hizia Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia


ماذا درنا عراس و الأزرق فالمرداس * يدق بن خلاص عنـــى روحانيـــــــــــــــا تاقت طول العلام جـــــوهر فالتبســــــــام * تمعنــــي فـــالكلام و تفهم فيـــــــــــا بنت حميدة تبـــأن كي ضي الومــــــــأن * نخلــة بستان غنى وحدها شعويـــــــــــا زند عنهـــــــا الريح قلعهــــــا فالمليـــــــــــح * مـــا نحسبها اطيح دايم محضيــــــــــــــا اترني فيهـــــا المليح دار لهـــا تسريــــــــح * حرفهــــــا المسيح ربي مولايــــــــــــــــا عزوني يــــا ملاح في رايس البنــــــــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديـــا ياخي أنــــا ضرير بيــــا مـــا بيـــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــــــا  

Hizia: sourire rangé de perles Que de fêtes avons-nous célébrés Mon cheval gris en pleine cavalerie Disparaissant à grand galop comme un fantôme Son corps élancé comme une hampe d'un étendard *Son sourire comme une rangée de perles. Me parlant avec allusion, me faisant comprendre ce qu'elle voulait dire La fille de Hamida resplendissant de beauté comme une étoile du matin Semblable à un palmier seule dans un jardin éclipsant ses campagnes Les rafales d'un vent la déracinent en un clin d'œil Ne croyant pas qu'elle puisse s'affaisser malgré sa protection Dieu notre seigneur souverainement l'avait rappelé à lui. Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 في واد اثل نعيد حاطين سمـــــاط
    فـــــــــريد * رايســــة الغيد وادعتني يا خويــــــــــــــــــــــــــا في ذا الليلــة وفات عادت في الممــــــــــــات * كحلا الرمقات وادعت دار الدنيــــــــــــا لضت اختي صدري ماتت في حجـــــــري * دمعة بصري على خدودي مجريــــــــــــــــــــا يمكن رس اجـذاب نجري في الأعـلاب * ما خليت شعـــاب من كاف و كديــــــا خطفت عقلي راح مصبوغـــة الألمــــــــــــــاح * بنت النـــــاس لملاح زادتنا كيــــــــــــــــــــــا حطوهــــا فاكفــــأن بنت على الشـــــــــــأن * زادتني حمان نفضت مخ حجايـــــــــــــــــــــــا حطوها في نعش مصبوغـة الاخــــــــــــــواص * راني وليت باص واش اللي بيـــــــــــــــــــــــــــا جابوهــــا في جحاف حومتها تنظـــــــــــــاف * زينة الأوصاف سبنى طول الرايـــــــــــــــــــا في حومتهـــا خراب كي نجم الكوكـاب * زيد قدح في سحاب صيف العشويـا حومتهــــا بالحرير كمخـــة فوق سريــــر * وانـــــــــا يشير هلكتني حيزيــــــــــــــــــــــــا كثرت عني هموم من صافي الخرطــ ـوم * مــــا عدت شي نقوم في دار الدنيـــــــــــــــا ماتت موت الجهــــاد مصبوغة الأتـــــمــــــــــــاد * قصدوا بهـــــا بلاد خالد امسميــــــــــــــــــــــا عشات تحت الألحـاد ميشومة الأعضــــــــــاد * عين الشراد غـــــابت على عينيــــــــــــــــــــا أحفــــار القبور ســــايس ريــــم القـــــــور * لا تطيح شي الصخور على حيزيــــــــــــا قسمتك بالكتــــاب و حروف الوهـــــــاب * لا تطيح التراب فوق أم مرايـــــــــــــــــــــــــا لوان تجي للعناد ننطح تلث عقـــــــــــــــــــــــــــاد * نديها بالزنـــــاد عن قوم العديـــــــــــــــــــــــا وادا نحلف وراس مصبوغة الأنعــــــــــــــاس * مـــا نحسبشي الناس لو تجي ميـــــــــــــــــــــا عزوني يا مــــــــلاح في رايس البنـــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــا ما بيـــــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضـــامر حيزيــــــــــــــــــــا


 La baraqa de saint Sidi Khaled Sur Oued Tell notre caravane s'installa La reine des jouvencelles me dit Adieu. En cette nuit-la la mort la surprit C'est en ce moment que la belle aux yeux noirs quitta ce monde. S'appuyant sur ma poitrine et elle mourut dans mes bras. Mes larmes coulèrent sur mes joues J'ai cru que mon esprit brouillé était en train Je n'ai laissé ni colline ni ravins ni monticules Elle a envoûté mon esprit celle aux cils teintes d'antimoine Cette fille de nobles accentué ma douleur Ils l'on mise dans un linceul cette noble fille Me donnant la fièvre jusqu'à ma cervelle La déposant dans un cercueil celle à la belle parure Je suis devenu fou et que m'est il arrivé On l'a porté sur une litière Par sa piété elle purifie son quartier Celle aux beaux atouts comme une hampe d'un drapeau Elle illumina son entourage comme une fresque Elle resplendissait comme des étoiles et des astres Hizia resplendissante firmament du coucher Aussi belle qu'un arc en ciel Comme le firmament du coucher Son cercueil couvert de soie et de dorure de son lit Et moi comme un chérubin Je suis peiné par la mort de Hizia. Les tourments s'amoncèlent en moi De cette belle au nez aquilin Rien ne m'intéresse maintenant dans ce monde d'ici bas Elle est morte comme au Djihad Celle aux paupières maquillées d'antimoine La ramenant dans la contrée du saint Sidi Khaled Enterrée sur la pierre tombale Celle aux bras ornés de tatouages Les yeux de mon antilope et de son regard Que je ne reverrai plus O fossoyeur, ménage la gazelle du désert Gagner les rivales compétitions Ne laisse point tomber de pierres sur la belle Hizia Je te conjure par le Livre Saint et les écritures sacrées De ne point laisser tomber de terre sur la resplendissante beauté Ah s'il fallait la disputer à ses rivaux Je combattrai les trois troupes de guerriers Je l'arracherai par la force des armes aux tribus ennemies Et si je jurerai par la tête de la belle aux yeux dormeurs Je ne compterai par le nombre de mes adversaires Même s'ils atteignent la centaine Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 لوا أن تجي للذراع نحلف ما
   تمشــــــي ذراع * ننطح صرصور قاع باسم حيزيـــــــــا لو أن تجي للنقـــــار نسمع كان و صــــــار * لن نديها قمــــار و الشهود عليــــــــــــــــــــا لو أن تجي للزحــــام نفتن عنهــــــا اعـــــــــــوام * نديهــــــــــا بالدوام نابو سهميــــــــــــــــــــــــا كي عـــــاد أمر الحنين رب العـــــــالميــــن * لا صبت لهــــا من اين نقلب هذيــــــــــــــــا صبري صبري عليك نصبر أن نــــــاتيـــــــــك * نتفكر فيك يـــــا ختي غير انتيــــــــــــــــــا عزوني يـــــا ملاح في رايس البنـــــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــــــا ما بيـــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضـــامر حيزيـــــــــــــــــــــا  



Si cela tenait à la force des bras je jurerai que personne ne peut me la ravir Je combattrai toute une armée que pour défier quiconque au nom de Hizia Si cela dépendra des luttes, vous entendez de mes exploits Je ne tomberai pas comme aux jeux du hasard, et la maintenais devant témoins Si sa vie tenait à des rivales compétitions, je combattrai pour elle des années Je me l'appropriai au prix d'efforts mentes Mes flèches sont là pour rappel. Est il un moment fort que de se souvenir d'une relation chaste et pure entre Hizia et Saîd? La volonté de Dieu seule est à même de décider d'un dénouement. Une profonde quiétude de l'âme dans un existentialisme que seule la nature écrite renvoie à l'état d'âme des amants. Hizia l'éternelle va-t-elle mourir? La lune royonne en ce mois de Ramadhan. Hizia nous quitte sous la voute céleste dans un décor d'une mystique que seuls les gens de Sidi Khaled en connaissent la profondeur d'un message au regard des litanies religieuses qu'on entonne tous les 27ème jour du mois sacré. Saîd: Se remettre à la seule volonté divine Mais comme cela relève de la seule volonté de Dieu, maître des mondes Je n'ai trouvé d'issues et me suis remis à l'ordre divin Patience, je te languis en attendant de te rejoindre Mes pensés et souvenirs bousculent pour revenir vers toi seule Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia


 هلكني يــــــا ملاح الأزرق كي يتــــلاح * بعد اختي زاد راح و
   انصرف اعليـــــــــا عودي في ذا التلول رعـــى كل خيــــــــــول * و اذا والى الهول شـــــاو المشليـــــــــــــــــــــا ما يعمل ذا الحصان في حرب الميــــــــــــــدان * يخوح شاو القران امــــه ركبيـــــــــــــــا مــا لعب في الزمول اعقاب المرحـــــــــــــــول * انا عنه نجول بيــــــا مــــــا بيــــــــــــــــــــــــــــــا بعد شهر مــــا يدوم عندي ذا الملجـــــــــــــوم * نهـــــــــار ثلاثين يوم بورا حيزيــــــــــــــــــا توفى ذا الجواد ولــــى فالاوهـــــــــــــــــــــــــــاد * بعد اختي ما زاد يحيـــــا في الدنيــــــــــــا صدوا صد الـــوداع و اختي قــــــــــــــــــــــاع * طاح من يدي سراح الازرق آه ديـــــــــا ربي اجعل الحيــــــاة وراهم ممـــــــــــــــــــاة * منهوم روحي فنــــات الاثنين آرزيــــــا عزوني يـــا ملاح في رايس البنـــــــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــــا ما بيــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضــــامر
حيزيــــــــــــــــا   Amis, mon gris cheval me fendit le cœur En prenant son élan attristé par la défunte Il s'éloignait de moi pour disparaître à jamais

Les images anciennes ici présentes sont la propriété absolue de leurs auteurs et dont nous sommes infiniment reconnaissants
* Les photos récentes m'ont été envoyées par notre ami Youcef El Meddah de C.Ferrand et que je tiens à saluer au passage







HIZIA ( Suite )

 Tombes de Hizia et de sa maman
H I Z I A ( Suite )

Quel chagrin, quel regret lorsque nous fûmes heureux. Comme ces fleurs printanières tapissant les prairies. N'ayant vu de cette coquette une ombre passante (furtive) Telle cette gazelle disparaissant malgré moi Par sa démarche elle séduisait les plus avertis Telle la majestueuse marche d'un Bey du camp orné d'un cimeterre à la ceinture. Louanges à la fille d'Ahmed Bey Accompagné de soldats et de cavaliers par derrière Venus à sa rencontre chacun pour lui remettre un cadeau Il était armé d'un sabre des indes qui d'un geste de main Suffit pour couper un morceau de fer ou fondre un solide Que d'hommes furent tués, corrompus de lignage S'avançant avec fierté contre eux, ennemis Cessant de glorifier le bey, renouvelle ta chanson Louanges à la fille d'Ahmed Bey Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 طلقت ممشوط طاح بروايح كي
   فـــــــــاح * حاجب فوق اللماح فونين بريــــــــــــــا عينك قرد الرصاص حربي في قرطاس * سوري قياس في يدين الحربيــــــــا خدك ورد الصباح و قرنفل وضـــــــــــــــاح * الدم عليـــــه ساح مثل الضوايـــــــــــــا لفم مثل عــــاج المضحـــــك لعــــــــــــــــــاج * ريقك سـي الناج عسل الشهايــــــــــا شوف الرقبة خيار من طلعت جمـــــــــار * جعبـــــة بلار و العواقد ذهبيـــــــــــــا صدرك مثل الرخـــــــام فيه اثنين تــــــــــوام * من تفـــــــــاح السقام مسوه يديــــــــــــا يديك كاغط يبان القطن و الكتـــــــان * و الارهدان طاح ليلـــة ضلميـــــــــــا طلقت شرور مــــــال مخبل تخبــــــــــــــــــال * على الجوف تدلال ثنيــة عن ثنيــــــــــا شوف السيقـــــــان خلاخل فتـــــــــــــــــــــان * تسمع حسن القران فوق الريحيــــــــــا عزوني يـــــــا ملاح في رايس البنــــــــــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديـا ياخي أنـــا ضرير بيــــا ما بيـــــــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــا

 Salive goût de miel Laissant flotter sa chevelure répandant un suave parfum Ses sourcils faisant du regard, dessinés comme deux arcs, telle la lettre comme message Son œil telle une balle de fusil guerrier atteignant sa cible préférée Ta joue est cette rose de l'aubade épanouie et le girofle en brillance Et le sang l'arrosant lui donnant un éclat lumineux Ta bouche rayonnante et étincelante. Ta salive comme le lait doux des brebis, au goût miel qu'apprécient les gourmets Admirez ce splendide cou plus opale que le cœur du palmier Comme un être de cristal serti de colis d'or Ta poitrine semblable à un marbre ou se promènent deux jumeaux Comme de belles pommes offertes aux malades que mes mains caressent Tes mains d'une blancheur comme le pli du papier Du coton et tissu au lin fin pareille à une nuit enneigée Desserrant sa ceinture à la taille fine de Hizia. Laissant paraître ses tortis recourbant sur son flair Repli par repli (fronces par fronces) Contemplez ses chevilles et ses mollets séduisants Au cliquetis de leurs Khelkhals surmontant le brodequins (pantoufles) Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 في بــارز حاطين انصبـح فالزين * واحنا متبسطين في خير الدنيــــــــــــــــــا نصبح فالغزال انصرش للفـــــال * كالرساعي المال و كنوز الدنيــــا ما يسواش المال نقحات الخلخـال * كـــي نجي للجبال نلقـــا حيزيـــــــــــــة تتسحوج فالمروج بخلخيل تسوج * عقلي منها يروج قلبي و اعصايــــــــــــــــــا عزوني يا ملاح في رايس البنات * سكنت تحت اللحود ناري مقديــــــا ياخي أنـا ضرير بيـا ما بيـــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــــــا

Le cliquetis des khelkhals Nous campions à Bazer (prés de Setif ) me rendant auprès d'elle le matin Nous savourons les délices de ce monde Au matin je rencontrais la gazelle observant les présages Heureux comme un fortuné possédant les trésors de ce monde Cette richesse ne valait le cliquetis des khelkhals Franchissant les montagnes à la rencontre de Hizia Dandinant ses hanches avec grâce en harmonie avec la résonance des khelkhals Mon esprit s'égare et mon cœur se tremble envahissant tous mes organes Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Repesant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi, Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia.
 
 فالمتــــــــال مصيفين جينــــــــا محدريـــــــــــن * للصحرا قـــاصدين نار
   الطوايـــــــــــــــــــا الاجحــــــــاف مغلفين و البـــــارود ينيــــــن * الأزرق بيمين ســــاحة حيزيــــــــــــــــــا ساقوا جحـــــــــــاف الدلال حطوا في أزال * سيدي الأحسن قبـــال الزرقاهيــــــــــا قصدوا سيدي سعيد والمتكـعول زيــــد * و مدوكال الجريد فيهــا غشيـــــــــــــــا رقاد مشاو الصباح كي هبت الريــــــــــاح * سيدي محمد شبــاح أرض معفيــــــــــــــــا منه ساقوا الأجحــاف حطوا فالمخراف * الأزرق لكــن ساف يتهوى بيـــــــــــــا بن صغير قصــــار بموشــــــــــم الأعضـــاد * بعدان قطعوا الواد جاو امع الحنيــــــــــــــــا حطوا روس الطوال في ساحة الأرمـــــال * و ابن جلال هو قنـــــاق المشيــــــــــــــــــــــا منها رحلوا النـــاس حطـــوا في البسباس * بالهريمك قيــاس ياختي حيزيـــــــــــــــــــا عـــــــــزوني يــــا ملاح في رايس البنــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديــــــا ياخي أنــــا ضرير بيــــا مـــا بيــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيــــــــــــــــــا  

"Hizia, la reine des gazelles des Douaoudas" de Med Benguitoun. La route était longue. La chevauchée du cheval gris qui menait Said et Hizia vers la tribu des Douaouda, laissait dégager une poussière ocre annonçant le commencement du désert. En direction de Zibans, la belle aux bras tatoués traverse l'oued sur une monture aux motifs de la région de Mdoukel … Le destin d'une vie tourmentée pèse sur l'âme de Hizia…. Hizia chez les Ben djellal Nous passons l'été dans le tell descendions le Sahara ensemble Les litières enveloppées et les coups de feu retentissent * mon gris cheval m'emmenant vers Hizia Conduisant les palanquins des belles campant à Azel * Face à Sidi Lahcene et Zerga Se dirigeant vers Sidi Said vers El Metkaouek*Arrivant le soir vers M'dukal Veillant jusqu'à l'aube à la brise du matin * vers Sidi Mohamed protecteur de cette paisible corvée Guidant nos litières à Al Makhref * Mon gris cheval tel un aigle (condore) m'emportant dans les airs. En direction de Ben Seghir avec la belle aux bras tatoués Après avoir traversé l'oued, ils passèrent à Hannaya Dressant leurs tentes à Rous Ettaoual en plein désert Chez les Ben Djellal sera notre ultime destination De là ils prirent le chemin Besbes et Al Hrimek le lieu de la belle Hizia Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia


ماذا درنا عراس و الأزرق فالمرداس * يدق بن خلاص عنـــى روحانيـــــــــــــــا تاقت طول العلام جـــــوهر فالتبســــــــام * تمعنــــي فـــالكلام و تفهم فيـــــــــــا بنت حميدة تبـــأن كي ضي الومــــــــأن * نخلــة بستان غنى وحدها شعويـــــــــــا زند عنهـــــــا الريح قلعهــــــا فالمليـــــــــــح * مـــا نحسبها اطيح دايم محضيــــــــــــــا اترني فيهـــــا المليح دار لهـــا تسريــــــــح * حرفهــــــا المسيح ربي مولايــــــــــــــــا عزوني يــــا ملاح في رايس البنــــــــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديـــا ياخي أنــــا ضرير بيــــا مـــا بيـــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــــــا  

Hizia: sourire rangé de perles Que de fêtes avons-nous célébrés Mon cheval gris en pleine cavalerie Disparaissant à grand galop comme un fantôme Son corps élancé comme une hampe d'un étendard *Son sourire comme une rangée de perles. Me parlant avec allusion, me faisant comprendre ce qu'elle voulait dire La fille de Hamida resplendissant de beauté comme une étoile du matin Semblable à un palmier seule dans un jardin éclipsant ses campagnes Les rafales d'un vent la déracinent en un clin d'œil Ne croyant pas qu'elle puisse s'affaisser malgré sa protection Dieu notre seigneur souverainement l'avait rappelé à lui. Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 في واد اثل نعيد حاطين سمـــــاط
    فـــــــــريد * رايســــة الغيد وادعتني يا خويــــــــــــــــــــــــــا في ذا الليلــة وفات عادت في الممــــــــــــات * كحلا الرمقات وادعت دار الدنيــــــــــــا لضت اختي صدري ماتت في حجـــــــري * دمعة بصري على خدودي مجريــــــــــــــــــــا يمكن رس اجـذاب نجري في الأعـلاب * ما خليت شعـــاب من كاف و كديــــــا خطفت عقلي راح مصبوغـــة الألمــــــــــــــاح * بنت النـــــاس لملاح زادتنا كيــــــــــــــــــــــا حطوهــــا فاكفــــأن بنت على الشـــــــــــأن * زادتني حمان نفضت مخ حجايـــــــــــــــــــــــا حطوها في نعش مصبوغـة الاخــــــــــــــواص * راني وليت باص واش اللي بيـــــــــــــــــــــــــــا جابوهــــا في جحاف حومتها تنظـــــــــــــاف * زينة الأوصاف سبنى طول الرايـــــــــــــــــــا في حومتهـــا خراب كي نجم الكوكـاب * زيد قدح في سحاب صيف العشويـا حومتهــــا بالحرير كمخـــة فوق سريــــر * وانـــــــــا يشير هلكتني حيزيــــــــــــــــــــــــا كثرت عني هموم من صافي الخرطــ ـوم * مــــا عدت شي نقوم في دار الدنيـــــــــــــــا ماتت موت الجهــــاد مصبوغة الأتـــــمــــــــــــاد * قصدوا بهـــــا بلاد خالد امسميــــــــــــــــــــــا عشات تحت الألحـاد ميشومة الأعضــــــــــاد * عين الشراد غـــــابت على عينيــــــــــــــــــــا أحفــــار القبور ســــايس ريــــم القـــــــور * لا تطيح شي الصخور على حيزيــــــــــــا قسمتك بالكتــــاب و حروف الوهـــــــاب * لا تطيح التراب فوق أم مرايـــــــــــــــــــــــــا لوان تجي للعناد ننطح تلث عقـــــــــــــــــــــــــــاد * نديها بالزنـــــاد عن قوم العديـــــــــــــــــــــــا وادا نحلف وراس مصبوغة الأنعــــــــــــــاس * مـــا نحسبشي الناس لو تجي ميـــــــــــــــــــــا عزوني يا مــــــــلاح في رايس البنـــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــا ما بيـــــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضـــامر حيزيــــــــــــــــــــا


 La baraqa de saint Sidi Khaled Sur Oued Tell notre caravane s'installa La reine des jouvencelles me dit Adieu. En cette nuit-la la mort la surprit C'est en ce moment que la belle aux yeux noirs quitta ce monde. S'appuyant sur ma poitrine et elle mourut dans mes bras. Mes larmes coulèrent sur mes joues J'ai cru que mon esprit brouillé était en train Je n'ai laissé ni colline ni ravins ni monticules Elle a envoûté mon esprit celle aux cils teintes d'antimoine Cette fille de nobles accentué ma douleur Ils l'on mise dans un linceul cette noble fille Me donnant la fièvre jusqu'à ma cervelle La déposant dans un cercueil celle à la belle parure Je suis devenu fou et que m'est il arrivé On l'a porté sur une litière Par sa piété elle purifie son quartier Celle aux beaux atouts comme une hampe d'un drapeau Elle illumina son entourage comme une fresque Elle resplendissait comme des étoiles et des astres Hizia resplendissante firmament du coucher Aussi belle qu'un arc en ciel Comme le firmament du coucher Son cercueil couvert de soie et de dorure de son lit Et moi comme un chérubin Je suis peiné par la mort de Hizia. Les tourments s'amoncèlent en moi De cette belle au nez aquilin Rien ne m'intéresse maintenant dans ce monde d'ici bas Elle est morte comme au Djihad Celle aux paupières maquillées d'antimoine La ramenant dans la contrée du saint Sidi Khaled Enterrée sur la pierre tombale Celle aux bras ornés de tatouages Les yeux de mon antilope et de son regard Que je ne reverrai plus O fossoyeur, ménage la gazelle du désert Gagner les rivales compétitions Ne laisse point tomber de pierres sur la belle Hizia Je te conjure par le Livre Saint et les écritures sacrées De ne point laisser tomber de terre sur la resplendissante beauté Ah s'il fallait la disputer à ses rivaux Je combattrai les trois troupes de guerriers Je l'arracherai par la force des armes aux tribus ennemies Et si je jurerai par la tête de la belle aux yeux dormeurs Je ne compterai par le nombre de mes adversaires Même s'ils atteignent la centaine Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 لوا أن تجي للذراع نحلف ما
   تمشــــــي ذراع * ننطح صرصور قاع باسم حيزيـــــــــا لو أن تجي للنقـــــار نسمع كان و صــــــار * لن نديها قمــــار و الشهود عليــــــــــــــــــــا لو أن تجي للزحــــام نفتن عنهــــــا اعـــــــــــوام * نديهــــــــــا بالدوام نابو سهميــــــــــــــــــــــــا كي عـــــاد أمر الحنين رب العـــــــالميــــن * لا صبت لهــــا من اين نقلب هذيــــــــــــــــا صبري صبري عليك نصبر أن نــــــاتيـــــــــك * نتفكر فيك يـــــا ختي غير انتيــــــــــــــــــا عزوني يـــــا ملاح في رايس البنـــــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــــــا ما بيـــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضـــامر حيزيـــــــــــــــــــــا  



Si cela tenait à la force des bras je jurerai que personne ne peut me la ravir Je combattrai toute une armée que pour défier quiconque au nom de Hizia Si cela dépendra des luttes, vous entendez de mes exploits Je ne tomberai pas comme aux jeux du hasard, et la maintenais devant témoins Si sa vie tenait à des rivales compétitions, je combattrai pour elle des années Je me l'appropriai au prix d'efforts mentes Mes flèches sont là pour rappel. Est il un moment fort que de se souvenir d'une relation chaste et pure entre Hizia et Saîd? La volonté de Dieu seule est à même de décider d'un dénouement. Une profonde quiétude de l'âme dans un existentialisme que seule la nature écrite renvoie à l'état d'âme des amants. Hizia l'éternelle va-t-elle mourir? La lune royonne en ce mois de Ramadhan. Hizia nous quitte sous la voute céleste dans un décor d'une mystique que seuls les gens de Sidi Khaled en connaissent la profondeur d'un message au regard des litanies religieuses qu'on entonne tous les 27ème jour du mois sacré. Saîd: Se remettre à la seule volonté divine Mais comme cela relève de la seule volonté de Dieu, maître des mondes Je n'ai trouvé d'issues et me suis remis à l'ordre divin Patience, je te languis en attendant de te rejoindre Mes pensés et souvenirs bousculent pour revenir vers toi seule Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia


 هلكني يــــــا ملاح الأزرق كي يتــــلاح * بعد اختي زاد راح و
   انصرف اعليـــــــــا عودي في ذا التلول رعـــى كل خيــــــــــول * و اذا والى الهول شـــــاو المشليـــــــــــــــــــــا ما يعمل ذا الحصان في حرب الميــــــــــــــدان * يخوح شاو القران امــــه ركبيـــــــــــــــا مــا لعب في الزمول اعقاب المرحـــــــــــــــول * انا عنه نجول بيــــــا مــــــا بيــــــــــــــــــــــــــــــا بعد شهر مــــا يدوم عندي ذا الملجـــــــــــــوم * نهـــــــــار ثلاثين يوم بورا حيزيــــــــــــــــــا توفى ذا الجواد ولــــى فالاوهـــــــــــــــــــــــــــاد * بعد اختي ما زاد يحيـــــا في الدنيــــــــــــا صدوا صد الـــوداع و اختي قــــــــــــــــــــــاع * طاح من يدي سراح الازرق آه ديـــــــــا ربي اجعل الحيــــــاة وراهم ممـــــــــــــــــــاة * منهوم روحي فنــــات الاثنين آرزيــــــا عزوني يـــا ملاح في رايس البنـــــــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــــا ما بيــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضــــامر
حيزيــــــــــــــــا   Amis, mon gris cheval me fendit le cœur En prenant son élan attristé par la défunte Il s'éloignait de moi pour disparaître à jamais

Les images anciennes ici présentes sont la propriété absolue de leurs auteurs et dont nous sommes infiniment reconnaissants
* Les photos récentes m'ont été envoyées par notre ami Youcef El Meddah de C.Ferrand et que je tiens à saluer au passage
















http://s1.e-monsite.com/2009/08/19/02/91271502dscf1942-jpg.jpg

ليست هناك تعليقات: